29 Aralık 2010 Çarşamba

Çöpe atılan buruşuk kağıttaki not /kuru hayaller

yarın ölsek?
bunca sıkıntının bir anlamı kalırmıydı?
yarın öleceğimizi bilsek,
daha sıkı sevişilirdi..sarılmakla kalmadan.
yarın öleceksek,
neden söylemeyiz içimizdekileri,
ve
nereden biliyoruz,
bu geceden sağ çıkabileceğimizi?
hiç ıslandık mı seninle?
bildiğinin dışında..
tamamen ıslandık mı?

silkelenip kendimize gelmeli,
çok hoşsun bunu görüyorum silkelenince,
ya sen?
hiç mi yine?
olsun bunada güleriz..
biz özel insanlarız,
en azından öyle sanıyoruz.
ve ben sanmakla kalmıyorum,
gerçekten seni seviyorum..
hiç ıslanmasakta..
kuru kuruya seviyorum işte !

F.T.

1 yorum:

gizliözne dedi ki...

her yazdıgında,başka başka şeyler yaşatıyorsun.okudukça merak ediyorum klavyeye dokunan parmaklarını..