Değerini kaybedince anlıyor insan herşeyin..
Şimdi senin kadar düşünen yok beni artık, çok kırgınım birilerine.
Pişmanlık duydugumdan değil bu yazdıklarım..
sadece bir boşluga düştüm,senden gördüklerimi göremeyince bir daha.
'mutlu ol' derdin hep ve bunun için elinden gelenide yapardın.
En umutsuz anımda,umut olurdun,herşeye 'bunu sıkıntı etme çözeriz' derdin ve çözerdin.
Yılbaşı geliyor mesela,hiç unutmuyorum bir yılbaşında görüşemeyeceğimiz için,
'sen git gönlünce eglen,ararım konuşuruz,çok mutlu ol bugün' demiştin..
herşeyi ayarlamıştın,bana sadece eglenmek ve mutlu olmak kalmıştı.
Ben eglenip şarkılar söylerken,tabii bir yandan içim buruktu yalnızım diye... ama şimdi o günleri özlüyorum işte.
Gece beni aradıgında da telefonu meşgule vermiştim,gürültü var diye..Dışarı çıkıp cevaplayabilir,o anı seninle paylaşabilirmişim aslında..ve o gece çogu mesajında cevapsız kalmıştı.
Her özel günü, kutlamış,hep mutlu olmam için çabalamıştın.Ben ağlarkende,sen hiç başkaları gibi bana bagırmadın,hep destek oldun, yeri geldi omzunu ıslattım gözyaşlarımla.
Senle hiç alakası olmayan bir konuya sinirlenip,sana zehir ettim bir çok anı..
Beni düşündüğün halde, hep daha fazlasını istedim.
Beni birçok çaresizlik ve boşluktan kurtardıgın halde, hep bir hata aradım sende.
Hep mutlu ol dedin,çiçekler sundun,şarkıları bana söyledin,ama ben rakına bir buz getirirken bile söylendim..
Sen sadece bana mutlu ol dedin ve ben hep daha fazla ilgi bekledim.
Ayrılıktan bahsettiğimde 'nasıl mutlu olursan dediğinde' çılgına döndüm,beni sevmiyorsun diye...
Halbuki sevgi,hep yanında olmak,ona dokunmak,onunla olmak demek değilmiş onun 'mutlu oldugunu bilmekmiş'bunu anladım.
Sen bana 'keşke daha iyi biri çıksa karşına,iyi bir aile kursan,bende haberini alsam inan çok mutlu olurum' demiştin,ben kızmıştım.Sen 'biz eger 'biz' olamıyorsak,bu seni sevmediğim anlamına gelmez,tek isteğimde mutlu oldugunu bilmek,sen benim hep çiçeğim olarak kalacaksın' demiştin.Ben anlamamıştım.
Hep mutlu olmamı istedin,herşeye bir çözüm buldun,beni korudun,doğruları gösterdin,çok şey ögrettin..
Ama yanlışlar vardı ve bitti.Pişman değilim.
Sadece sendeki o fedakarlıgı bir daha göremeyeceğimi,bencillik ettiğimi kabul ediyorum.
Bunu buraya yazmamda da hiçbir amaç yok,sadece boş bir sayfa açtım ve yazdım tüm gün içinde düşündüklerimi..
Şimdi mutsuzum, mutlu olmamı isteyen biri göremiyorum..sende yoksun.Zaten olmada..
Ben bu gidişle çok yaşamam.
Bugün hatırladım fedakarlıklarını,içimi acıttı.yarın unuturum.Hatırlamışken not edeyim dedim.
(içimden geldi yazdım,bu yazının sahibinin bunu okumasına da imkan yok)
Hayat o kadar acımasız ki sevgilim
Verdiği herşeyi geri alırda sonu gelmez
O gün gelir yüzleşirsin geçmişinle
Sokaklar dile gelir söylemezler yanlış nerde
Hadi kurtar beni bu hayattan
Gel kurtar beni bu azaptan
Hadi kurtar beni yine eskisi gibi
Bir baba sevgisi gibi ağır ve yavaş
Günah o kadar acımasız ki sevgilim
Nefes alıp verirken azap çeker ruhum bile
O gün gelir yüzleşirsin geçmişinle
Sokaklar dile gelir söylemezler yanlış nerde
Hadi kurtar beni bu hayattan
Gel kurtar beni bu azaptan
Hadi kurtar beni yine eskisi gibi
Bir baba şefkati gibi ağır ve yavaş
