Şimdi ölsem,
taze demlenmiş çay kalır ocakta,
masada biraz şekerleme,
cesedimi bulana ikram olur.
misafirperver yetiştim ben..

annemin dediği gibi,
'her an biri gelebilirmiş gibi tut evini'

yaşıyorum,
yazıyorum,
biraz tütün ve çaya ihtiyacım oluyor,
sabaha kadar..
sonra zaten beklemiyorum ölümü,
ve bunu uman misafirleri,
uykunun kucagına bırakırken kendimi,
dilini anlamadıgım müzisyenleri dinliyorum,
daha acısız oluyor,
çünkü şarkılardan 'sen' geçse seni,
'akdeniz' geçse akdenizi özlüyorum,
düğümleniyorum.

yalnızlığın saçma senaryoları bunlar,
aldırma,
nerede kaldırdıysan kadehini şimdi,
ve neyin şerefineyse,
kahkahaların,
onlara sarıl,onlarla yaşa.
gülmek çok yakışıyor sana.
benim ömrümü adamışlıgım,
ikimizde biliyoruz ki,
ağır ve gereksiz gelir sana..

Mohsen Namjoo - Zolf

Saçlarını rüzgara savurma yoksa beni de rüzgara savurursun
Başkalariyla mei (şarab) içme yoksa benim ciğerim kanar
İsyan etme yoksa ben feleğe isyan ederim
Saçlarını buruk yapma yoksa beni kendine bağlarsın
Başkalarına yar olma yoksa ben kendimden geçerim
Bu hayatin gamını çekme yoksa beni üzersin
Yüzünü her zaman ferah tut ki ben güllere bakmayayim
Her zaman ayakta ol ki çinarlara bakmayayim
Her mahfelin (toplanma yeri) mumu olma yoksa beni yandırırsın
Herkesi yad eyleme yoksa ben seni unuturum
Şehirde ünlü olma yoksa başımı alıp dağlara giderim
Şirin gibi olma yoksa ben Ferhad olurum
Acı bana ve sesimi duy
ki haykırışımın sesi üzüntünün toprağına yetişmesin
Yalan olur eğer ki Hafız senin hüznünden bıkarsa
çünkü ben senin zindanında olduğum gunde özgürüm.

Şekilli bi gidiş..

Bazı sahneler vardır, hayat oyununda..

Öyle sahneler ki; o an ölseniz hiç koymaz size,hatta kimseye.Gülerek büyük bir hazla gidebilirsiniz belkide.

İşte ben öyle bir anda ölmek isterim.

Önemli bir işi başardıgımda mutluluktan havalara uçarım ya..işte mesela öyle bir anda ölmek ne güzel olur.Başarı en güzel hazdır çünkü benim için.

Ama daha güzeli var,

Bana bakan bir çift mavi göz , 'çöpte olsan parlarsın kızım' gibi değişik laflar ediyorsa, o an vurun beni.Öyle gideyim sırıtarak,gözlerim parlasın tam ben ölürken.

hüzünlü,hasta,yaşlı,yapayalnız gitmek istemem ki..

En mutlu anımda gitmek isterim, mesela beni hep uzaktan seven aile fertlerinden birinin bana sımsıkı sarıldıgı anda gitsem..

Ne güzel olurdu, sıcacık şefkatli kollarda sonsuzluga ugurlanmak.

Ölüm bana korkunç gelmiyor,mesele gidiş şeklim ..

Akdeniz'de mesela, toros dağlarının yakınında reyhan kokularını soluyarak ,koşuşturup bir akarsuya ayaklarımı değdirdiğim an.

Hayata bir defa gönderildim ve gidişim biraz afilli olsun istiyorum, ama biliyorum acı ölümlerde var.

İşte hep söylemek istediğim buydu, 'bir kere geliyoruz dünyaya' derken ,genelde umursamaz,vicdansız hatta terbiyesiz olarak algılandım.Asi olarak tanındım.Ama birgün anlayacaklar,benim gibi düşünmek için geç kalmış olanlar..genç ve heyecanlı her canlıyı frenleyip,hırpalayanlar bir gün acı acı gidecekler..

Herkese üzüleceğiz,hepimize üzülecekler ama bence gitmeden önce en çok gülen kazanır.

Tüm yarışmacılara başarılar..