kimler korkuttu bizi bu kadar..neden alıştırdılar duygularımızı gösterememeye..neden kaskatılık aşıladılar..defalarca rüyamda gördüm,bir cenaze aracının arkasından koştuğumu halbuki.
her uyandığımda bugün 'affedeceğim büyüğümdür' dedim.neden yapamadım? bu kadar hırs,nefret sadece kendine zarar veriyormuş anladım.bugün arayıp hal hatır sordum.rüyalarıma girip kabusum olan, hayatımında kabusuydu belki.afettim gitti..artık güzel rüyalar görmek istiyorum, çocukluğumda uçardım ben,bulutlara falan çıkardım..öyle işte.