Şekilli bi gidiş..

Bazı sahneler vardır, hayat oyununda..

Öyle sahneler ki; o an ölseniz hiç koymaz size,hatta kimseye.Gülerek büyük bir hazla gidebilirsiniz belkide.

İşte ben öyle bir anda ölmek isterim.

Önemli bir işi başardıgımda mutluluktan havalara uçarım ya..işte mesela öyle bir anda ölmek ne güzel olur.Başarı en güzel hazdır çünkü benim için.

Ama daha güzeli var,

Bana bakan bir çift mavi göz , 'çöpte olsan parlarsın kızım' gibi değişik laflar ediyorsa, o an vurun beni.Öyle gideyim sırıtarak,gözlerim parlasın tam ben ölürken.

hüzünlü,hasta,yaşlı,yapayalnız gitmek istemem ki..

En mutlu anımda gitmek isterim, mesela beni hep uzaktan seven aile fertlerinden birinin bana sımsıkı sarıldıgı anda gitsem..

Ne güzel olurdu, sıcacık şefkatli kollarda sonsuzluga ugurlanmak.

Ölüm bana korkunç gelmiyor,mesele gidiş şeklim ..

Akdeniz'de mesela, toros dağlarının yakınında reyhan kokularını soluyarak ,koşuşturup bir akarsuya ayaklarımı değdirdiğim an.

Hayata bir defa gönderildim ve gidişim biraz afilli olsun istiyorum, ama biliyorum acı ölümlerde var.

İşte hep söylemek istediğim buydu, 'bir kere geliyoruz dünyaya' derken ,genelde umursamaz,vicdansız hatta terbiyesiz olarak algılandım.Asi olarak tanındım.Ama birgün anlayacaklar,benim gibi düşünmek için geç kalmış olanlar..genç ve heyecanlı her canlıyı frenleyip,hırpalayanlar bir gün acı acı gidecekler..

Herkese üzüleceğiz,hepimize üzülecekler ama bence gitmeden önce en çok gülen kazanır.

Tüm yarışmacılara başarılar..