İş dönüşü yol boyunca kendimi kasmalarım,
Eve geldiğimde yere fırlattıgım anahtarların sesi,
Kimsenin oturup ağlamayacağı yerdir mesela,
Kapı girişi..
Orada ki ayna işte birde,
Rimellerimin aktığı gözlerimi görüp,
Çaresizce haykırdığım..
Soğuk suyla yıkadıgım günahlarım!
Belki,temizleneceğini sandığım..
Islak,yorgun bedeni yataga atmalarım,
Uykuya dalışlarım sonra..
Aniden fırlayıp,bir şarkı açıp radyoda,
Dans edişim,şarkı söyleyişim,
Hiç ağlamamış gibi bağıra bağıra,
Tek kişilik eğlencelerim..
Beni kendime getiren,
Dengesizliklerim..
Kimsenin bilemeyeceği,gizlediklerim!
Yalnız kalışım,kimine göre güç,
Kimine göre başkaldırı,
Kimine göre ise fırsat,
Bana göre ise,zehir,
Her gün biraz öldüren..
Hiç sevmedim değil onu,
Yalnızda mutlu olurum ben deyip,
Çekip gitmelerim çoktu,
Ama o kapı girişi yok mu?
Anahtarların sesi hani,
Bazen keşke biri açsa dediğim o kapı,
Akmış rimellerim yerine,
Şapka takıp gülümsemek istediğim o ayna..
Ve yaklaşıp bana sarılan,
Aynada ikinci bir yüz,
Gözleri sadece bana bakan,
Gülümseyip,sıkıca sarılan..
Hayır!
Erkekler demiyorum,
Aşk demiyorum,
Bir sevgi,bir nefes belki!
Uyduruyorum..
Geceleri yazmaktan başka birşey yapamadıgım,
Kendi kendime oyunlar oynadığım,
Artık hayal bile kuramadığım,
Uykusuz gecelerim,
Durduk yere attıgım çıglıklarım..
Sonra bir şarkı açıp,
Hiç ağlamamış gibi eğlenmelerim,
Yalnızlıgım işte be!
Dengesizliğim..
F.T.
elimizdekileri bizden götürmek için eli tetikte olan o yobaz casus, benim her hayalimi ve bu benimdir dediklerimi aldı götürdü..sonuç:yalnızım..yatak odamdaki aynamda rujla yazılmış bir yazı var yıllardır ;YALNIZLIGIM...
işte ben böyle bir kadınım.
bu yüzden hep bir pay bırakırım yanılmalara,ve her an herşeyi kaybedebileceğimi bilirim.
anı yaşamakta denebilir belki.
kısa-uzun farketmez, ben bende tat bırakan,keyif veren,ögreten,güzelleştiren hiçbişeyi unutmam.
önemli olanda bu....
