18 Aralık 2010 Cumartesi

Çocuk yanımın dadılığı


Mutsuzdum,

Çünkü çocuk yanım sürekli ağlıyordu,
Uçurtma istiyordu sanki,
Balon ve şekerlemeler,
Bir omuz arıyordu,
Uyuyup kalabileceği..
Zırıl zırıl ağlıyordu işte,
Mutsuzdum,
O' da eksik büyüyordu belli ki,
Herşeyimi O çocuk yıktı zaten,
Evimi,kentimi terk ettim,
Kendim olayım derken,
Kendimi kaybettim,
Gittikçe gittim,
Hiç bitmedi gitmelerim..
Susturamıyorum ağlıyor işte,
Korkuyla bana bakıyor,
Kan çanağı gibi gözleriyle,
Beni unutma diyor,
Biraz besle gülüşünle..
Umutlar tükenmiş bende,
O bilmiyor,
Çocuk işte anlatamıyorsun,
İlla oyun istiyor,
Kaçıp gitsen olmuyor,
Birine tutunsan olmuyor,
Yalnız kalsan;
Oyunlar en az iki kişilik..

Hiç yorum yok: