Bu bir hikaye kitabının adı..
İlkokulda,ilk defa okumaya başladıgım hikaye.
Tabii konusu neydi tam hatırlamıyorum ama afacan bir Sami vardı ve onun hikaye serisiydi.Babası ona mızıka hediye etmişti.
İlk defa okumayı söküyor,heceleyerek okumaya çalışıyordum.Ertesi gün,okulda öğretmenim bu hikayeyi okutacaktı çünkü.
Annemin işi başından aşkındı ve bana sadece ilk sayfasını hecelemem için yardım etti.Pekte yardım ettiğini söyleyemem.
Henüz okul önlüğümü bile çıkarmamış,yemek bile yemeden heyecanla bu hikayeyi okumaya başlamıştım.Tüm ödevlerimide okuldan gelir gelmez yapardım.Evdekilere sesli şekilde kitabımı okumaya çalıştım,ama tabii sıkıldılar.
Ertesi gün okulda,ilk tahtaya kalkan ben oldum.
Ve artık okuyordum!Biraz heyecandan şaşırmam dışında hiç bir sorun yoktu.
Hikaye kitabının,ilk konusu 3 sayfaydı.Okudum!
Bittiğinde canım ögretmenim;'Alkışlayın arkadaşınızı' dedi.
Tüm sınıf beni alkışladı.Hayatımda ilk aldıgım alkış, ve en değerli takdirdi.Çok mutluydum..
İşte gece yarısı,yine geçmişe döndüm.
Bu anı şimdi sadece içimi acıtıyor.O küçük kızı özlüyorum.Dantelli yakalık,mavi önlük,okul çantası,kokulu silgiler..Herşeyden habersiz,heyecanla ödevlerini yetiştiren o kızı özlüyorum.Sami'nin mızıkası hikayesini tekrar okumak istiyorum.Takdir edilmemi bekleyemem,komik olur ama özlüyorum.
Yılların nasıl hızla geçtiğini,herşeyin nasıl değiştiğini, bu anımı hatırlayınca daha iyi anladım.Korkunç bir hızla kirleniyor,yıpranıyor o küçük kız..
Sami'nin mızıkası gibi güzel bir hikaye okumayacak bir daha.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder