Hayatı tersine yaşıyor gibiydim..İyiye gideceğine kötüye gidiyordu.Tedavisi olumlu sonuç vermeyen,umutsuz bir hasta gibiydim.Hastalıga teslim olmuş,bir köşede ölümü bekleyen çaresiz bir hasta gibi.
Kimsenin refakat etmediği,karanlık bir odada yapayalnız biri gibi tıpkı..
İşte böyle bıraktım hayatı akışına,bu derece kafasını gözünü patlattım hayallerimin.
Aşkı tekmeledim,sevgileri savurdum,küfürler yağdırdım.Aşkın asıl yüzünü gördükten sonra,düşman edindim kendime..
'Defol git hayatımdan,hayat sensizde yaşanabilir' dedim..Gitmek bilmedi.
Bende canını yaktım işte..Defolup gitsin diye.İyi oldu ona,çok şımarmış ve beni dinlemez olmuştu son günlerde..Yalan olmuştu yalan!
Tekmeledim,tokatladım yüzünü..Dagıttım herşeyi,tüm anıları savurdum.
Gitti..Hemen iyileştirdi kendini başka yalanların şefkatiyle..neyse..neyse...neyse...
Evet ben hastayım.Evi kim toparlayacak şimdi?
Her yerde aşkın kan izleri var..ve can kırıkları!
Bir şarkı çalıyor...nırınırırım artık ben vazgeçtim,yalnızlığı seçtim..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder