9 Kasım 2010 Salı

Siyah beyaz


İnsanlık işte;
Öldürülen,aldatılan insandı,
Öldüren ve aldatanda..
Doğuranda,boğanda insandı,
Bir öpüşme sahnesinde,
İnsanlar vardı,
Bir cinnet anında da..
Sevdi,aşık oldu kimisi,
Bazen nefret etti,
Zamanla,
Merhamet stokları tükendi.

Tarla eken şalvarlı kadındı,
Tarlabaşında file çoraplı,
Aşk acısı çekene yazıktı,
Çekip gideni, çekip vurmakta vardı,
İnsanlık elini kana buladı..

Bir baba vardı,
Onu görünce titrerdi çocukları,
Bir başka babaydı ki,
Daima sımsıkı sardı sarmaladı,
Bir başkası ise sadece alkol kokardı,
Kızı onu hep öyle hatırladı,

Sadece başkası..


İnsanlık işte,

Dans ederken ne güzeldi,

Mutlu aile fotoğrafları,

Delilikte güzeldi,

Katillikten,

Ve bir bebeğin gülüşü,

Metreslikten,

Hoşgeldin,

Ne güzel kelimeydi..



F.T.

1 yorum:

aosmanensoy aosmanensoy dedi ki...

Hak şerleri hayreyler
Zannetmeki gayreyler
Arif anı seyreyler
Mevla görelim neyler
Neylerse güzel eyler

Erzurumlu İbrahim Hakkı Hz.