Prenses olmak gibi hayallerim benimde vardı bir zamanlar,
Çok özel olmak,çok sevilmek,çok önemli olmak..
Büyüdükçe öyle aptal şeyler hayal etmeyi bıraktım.
Halbuki bende istemezdim ;elinde hesap makinesi ,kulagında telefonla tüm gün yırtınan tüccar kadın olmak..
Ne rakamlar,ne ticaret beni ilgilendirmiyordu mesela..Güzel şiirler yazar,beceremesemde boktan resimler çizerdim.Çocuklugumda çakma bir mikrofon alıp elime,şarkılar söylerdim.İp atlamayı,hoplayıp zıplamayı biraz erken bıraktım.İçimde kalmış olmalı ki 'koca kadın sokakta top mu oynar' dedirtiyorum şimdi birilerine..
Hiç birşey kolay olmadı,sizin gibi.
Hep birşeyler satmak zorundaydım,hep kazanmak zorunda,hep ayakta durmak zorunda,güçlü görünmek zorunda!
Satmak zorunda oldugum içinde bir sürü sikindirik insanla görüşüp,birkaçını ikna etmem gerekti hep!
Hiç öyle salla başını,aç kıçını al maaşını durumum olmadı.
Bir sürü arızayla ugraşırken,bastım sigarayı boşverdim benden hızla uzaklaşan hayallerimi..
Halbuki ben dağ evi hayal ederdim mis gibi reyhan kokuları arasında, akarsuları severdim buz gibi sularında parmak uçlarımda yürümeyi..Akdeniz severdim ben,akşamları bağıra bağıra şarkılar söylemeyi,çılgınlık severdim ben,doğayı severken dört duvar arasında tütün kokusu ve saçma sapan telefon görüşmeleri arasında buldum kendimi..
'Şikayet etme bulamazsın sonra'dedikleri içinde hep şükrettim.Nasılsa yaşıyordum,nasılsa benden kötüleri vardı,nasılsa..nasılsa..Hep güçlü görünüp, 'güçlü kadın' sıfatıylada ödüllendirdim kendimi aklımca.
Aklıma sıçayım,başa dönsem acaba nerden başlarım?Neyi değiştirebilirim ki?
Hiç..Tanıdıgım onca gereksiz ve kusmuktan değersiz insanla tanışmazdım en azından,mecbur kalmadıkça.
Ama başka birşey değiştiremezdim,yaşam bana bunları sundu(elime verdi).
Artık hiç hayal kurmuyorum,sanırım bende ki ikna kabiliyeti onlarıda satmış olmalı..
Bir gün daha büyüklerini satın alırım belki,buruş buruş olur ve tadını çıkarırım.
Yarın birşeyler satmam gerek,bu yüzden uyumalıyım.
Ha son olarak, kabiliyetime sıçayım yok öyle bişi..
2 yorum:
haklısın hayat ne kadar anlamsız ve yorucu insan hiçbirşeyin tadına varamıyor mücadeleden. hayatın bütün pisliğini çekiyorsun sonucta hayat geçmiş hayallerin buruşuk bir şekilde devam ediyor.hayat bizden alırken neler kaybettiğimizi çok geç anlasakta yinede ayakta duruyorsun ve hayata yıllanmış çınarlar gibi bakıyorsun nerde hayellerin ve huzurun engüzel dilekler sana beddua edeyim biraz da morl bul inşallah ak denizde viila alırsın orya yerleşirsin dağ tepe deniz hayatın tadını çıkarırsın. herşey gönlünce olsun:))
Artık hıc hayal kurmuyorum, sanırım bendekı ıkna kabılıyetı onları da satmıs olmalı... Defalarca okunulası...
Yorum Gönder