Bir kadın öldü

Telefonu kapattıktan sonra;
Soluksuz kaldım.Evet nefes alamadım..Ölüm çok yakındı.
Yakın ve kaçınılmaz bir gerçekti ölüm.
Bir kadın öldü.
Onunla ilgili bildiğim en kötü şey;genç yaşta dul kalmış olmasıydı.
Toprakla iç içe olan bu kadın,toprak oldu.
Onunla ilgili hatırladıgım güzel anlardan biri;
9 yaşındaydım sanırım.İlk defa köyümüze gitmiştim.Kızılcık reçeli çok severdim.
Bana reçel yapmıştı...
Köy evlerinin pencereleri dışında iki kanat vardı,bu kanatlar dışarı dogru açılan ahşap malzemedendi.Bir gün o pencere kanatlarını açıp,bana seslendi.
Ve kızılçık reçeli sürülmüş, bir dilim köy ekmeğini bana uzattı.
Köy hayatı,doğal yaşam,babaannemin ilgisi ve kızılcık reçeli güzeldi.
Güzellikler gitgide uzaklaşıyor işte..Gidiyorlar..
Hafızamdan silinmeyecek olsalarda,kayboluyorlar.
Artık beni sadece ağlatıyorlar.
Bir kadın öldü...Kurtulur gibi öldü.Pişmanlıkları tokat gibi,yüzümüze vurarak gitti.
Kiminin canı yandı,kimi hissetmedi.Zaten önemsizdi,çünkü ölüm çok yakındı.
Mekanı cennet olsun.

Depresyon

Bugün evden çıkmadım,
Telefona bakmadım,
Çok yedim, çok ağladım,
Arandım bir sigara daha.
Saçlarımı taradım,
Dudağımı boyadım,
Giydim giydim çıkardım;
Beğenmedim, güzel olmadım.

Depresyondayım,
Unutuldum,
Aldatıldım.
Sevgilimden ayrıldım,
Çok yalnızım.

Kimseye kızamadım,
Kimseye küsemedim.
Sonunda kendime küstüm,
Sonunda hayata.
Düşündüm banka soymayı,
Uluorta soyunmayı,
Hayatımdaki herkesi vurmayı
Affedin,
Depresyondayım.

Depresyondayım,
Unutuldum,
Aldatıldım.
Sevgilimden ayrıldım,
Çok yalnızım.

İzleyin:

Bilirsin...

Bilirsin işte;
Aşık olmak, dokunmak gibidir
Gökyüzünde dolaşan bir meleğin
Bembeyaz tenine.
Aptallıkla, delilik arasına sıkışmış
Dağ gibi bir cesaretle.
Bir gün o tenin, kızıl kana
Boyanacağını bile bile


Bilirsin işte;
Aşık olmak, tanrılaşmak gibidir
İki candan bir nefes üfleyerek
Bir başka can yaratmak.
Şefkat ile şehvet arasına
Yerleşmiş bir duygu ile.
Bir gün o şefkatin, şehvet tarafından
Öldürüleceğini bile bile.

Bilirsin işte;
İhanet, tanrıyı incitmek gibidir
Nasıl kırıldığının farkına varmadan
Umursamaz bir tavırla aheste,
Karşıdan karşıya geçmeye çalışırken
Şu dünya dedikleri, kalabalık caddede


Bilirsin işte;
Aşk bundan böyle
Gözünden düştü bütün şiirlerin
Otel odalarında intihar etmiş
Baba cesetler
Ceplerinde birkaç aile fotoğrafı ile
Bulunduğundan beri.


Dedde//

Hadi..

Baba öl,ve itinayla yazılmış bir vasiyet mektubu bırak bana..
Çuvallar dolusu umut bırak, yarım kalmayacak olan hayaller.. Bir kaç parça gülücük.
Pembe panjurlu sevda yuvaları. Baharlar bırak bana baba, kuşlar. Özgürlük bırak. Biraz uyku,biraz da Güneş baba.
Çocukluğumu bırak bana baba, şekerlemeler, tekerlemeler...
Baba öl ve beni bırak... bana..
Sevişmeden seven sevgililer,küfür kokmayan gerçekler...

Artık sevmeyeceğim,bütün kabahat .....

Syn.Sevgi pıtırcıkları,
Dediklerinizi yaptım,yeniden denedim sevmeyi.Hayat devam ediyor ya hani,kelebekler falan filan..
Yok hepsi yalan!Yok işte sevdikçe değerimi yitirdim.Ne onurum kaldı ne gururum.
Mutlu olabilirim yinede diye attıgım her adımda,kendimi melankolik gecelerde buldum.Kayboldum kadehlerde.
Yüzüne bakmayacagım,hayatım boyunca tanımak istemeyeceğim insanlarla karşı karşıya getirdi beni,canımı yaktı!Güçsüz anıma denk geldiler işte!Yoksa bilirdim 'hadi ordan'demeyide.
Ben bu değilim..ben bu değilim...Bir daha sevmeyeceğim.
Çünkü aşk, gücümü alıyor benden,eziliyorum,dağılıyorum.
Başkalarıyla karşılaşınca iki kişilik oyunda,mızıkçı ilan ediliyorum.
Ama haksızmıyım anne? demek istiyorum,'onlar başlattı ama bu iki kişilik bir oyundu'
Eğlenemedik,gülemedik,yeni şeyler keşfedemedik,aşkı yaşayamadık..
Demek ki ne yapıyoruz?Artık sevmiyoruz nırırınırını...

Bana birşey olur

Çok küçüktüm hatırlar mısın?Beni uyutmaya çalıştıgında sana sarılıp,cadılardan çok korktugumu söylemiştim.Sende, 'Ben varken sana hiçbir şey olmaz' demiştin.
'Peki sen onlardan güçlü müsün' diye sormuştum sana.
'Evet,güçlüyüm tabi bak kaslara'demiştin.
Çocuk aklımla ; gücünü hesaplayıp, 'evet bana birşey olmaz,babam yanımda' deyip uykuya dalmıştım.
Şimdi ki aklımla;cadılardan değil ama insanlardan,yalanlarından,bu mücadeleden çok korkuyorum ve 'evet bana birşey olur,oluyorda!'Çünkü sen yoksun,kaslarında yok,gücünde..Olsanda farketmez artık,fazla büyütmüşüm seni gözümde.
Şimdi öyle dalamıyorum uykuya..

Sessizlik

Her gece beni ziyaret eden o yaratık işte!Duruyor öyle.İsmi gibi tıpkı sessiz,sedasız..İşkence ediyor.Sessizlik,esir alıyor beni.Ne uyutuyor,ne de konuşuyor benimle.Öylece dur diyor.Duruyorum.Gözyaşlarıma karışmıyor sadece..Ne gözyaşımı siliyor,ne avutuyor beni.Öylece kendi halime bırakıp,ne halim varsa görmemi istiyor.Görüyorum!Hiçliği..sensizliği..boşlukları hayatımdaki.
Halim bu benim!İşte ne halim varsa görüyorum şimdi..
Çok birşey de farketmiyor hani.

Bir gün

Bir gün ben de gideceğim sessizce
Gölgesine bile küskün duran bir kovboy gibi
Sıyrılıp giderken günbatımına, kaktüslerin arasından
İşte, anlayacaksın beni o zaman, anlaşılacağım
Ve, o kaktüsler kadar sessiz olacak beni uğurlaman.
Bu yaşanılanlar ki, simsiyah ciltli, tozlu bir roman.


Dedde

Sami'nin mızıkası..

Bu bir hikaye kitabının adı..
İlkokulda,ilk defa okumaya başladıgım hikaye.
Tabii konusu neydi tam hatırlamıyorum ama afacan bir Sami vardı ve onun hikaye serisiydi.Babası ona mızıka hediye etmişti.
İlk defa okumayı söküyor,heceleyerek okumaya çalışıyordum.Ertesi gün,okulda öğretmenim bu hikayeyi okutacaktı çünkü.
Annemin işi başından aşkındı ve bana sadece ilk sayfasını hecelemem için yardım etti.Pekte yardım ettiğini söyleyemem.
Henüz okul önlüğümü bile çıkarmamış,yemek bile yemeden heyecanla bu hikayeyi okumaya başlamıştım.Tüm ödevlerimide okuldan gelir gelmez yapardım.Evdekilere sesli şekilde kitabımı okumaya çalıştım,ama tabii sıkıldılar.
Ertesi gün okulda,ilk tahtaya kalkan ben oldum.
Ve artık okuyordum!Biraz heyecandan şaşırmam dışında hiç bir sorun yoktu.
Hikaye kitabının,ilk konusu 3 sayfaydı.Okudum!
Bittiğinde canım ögretmenim;'Alkışlayın arkadaşınızı' dedi.
Tüm sınıf beni alkışladı.Hayatımda ilk aldıgım alkış, ve en değerli takdirdi.Çok mutluydum..
İşte gece yarısı,yine geçmişe döndüm.
Bu anı şimdi sadece içimi acıtıyor.O küçük kızı özlüyorum.Dantelli yakalık,mavi önlük,okul çantası,kokulu silgiler..Herşeyden habersiz,heyecanla ödevlerini yetiştiren o kızı özlüyorum.Sami'nin mızıkası hikayesini tekrar okumak istiyorum.Takdir edilmemi bekleyemem,komik olur ama özlüyorum.
Yılların nasıl hızla geçtiğini,herşeyin nasıl değiştiğini, bu anımı hatırlayınca daha iyi anladım.Korkunç bir hızla kirleniyor,yıpranıyor o küçük kız..
Sami'nin mızıkası gibi güzel bir hikaye okumayacak bir daha.

İyi geceler

Uyumak üzereydi,
Televizyonu kapadı.Bir dizi sahnesindeki 'iyi geceler,Allah rahatlık versin kızım' sözüydü en son söylenen.
Nasılda denk gelmişti.Üzerine alındı,bir babanın kızına iyi geceler dileğini.
Kendine söylenmiş gibi..
Gülümsedi.
Delirmemişti hayır,
Sadece yalnızdı.
'İyi geceler,Allah rahatlık versin kızım'..

Yine pasta yapalım mı?

Yine pasta yapalım mı?
Bu defa çilekli olsun, bu mevsimde bulmak zor gerçi..Tamam!Çikolatalı yapalım bu defa.Kalan kremayı kafandan aşagı boşaltayım,sende burnuma sür..Gülelim.
Offf ne güldük diyelim ve etrafı temizlemeye başlayalım.Sen kremalı omzumdan öp!Gülelim.
Bulaşıkları birlikte mi yıkıyoruz?O zaman sana önlük giydiricem kaçış yok:)
Bol köpükle bakalım!Köpüklü suda baloncuk yapıp,üfleyelim.Gülelim.
Bir yandan şarkılarımız çalsın radyoda.Bağıra bağıra eşlik edelim bizde şarkılara.
Gülelim...
Pastamızın üzerinde ne yazmalı bu defa?Geçen yaptıgımızda, misafirler için hoşgeldin yazmıştık.Ama bize özel olmamıştı tabii.Şimdi bize özel birşey yazalım mı?
Evett dur bakalım ben yazıyorum ; 'H A Y A L E T S E V G İ L İ M'
İşte harika oldu..
Nerdesin?

Kendine iyi bak deme..

Bakamıyorum ben kendime!
Her ayrılık,beni değiştiriyor.Buruşturuyor biraz,evet çirkinleşiyorum.
Gülümseyemiyorum işte..Her uyandıgım güne şükredemiyorum.
Yalnızlık canımı yakıyor,çığlık atıyorum.Rahatsız olacaklar benden!
Çünkü ben bile kendimi şikayet ediyorum,aynalara.
Nereye baksam bir hatıra!Kendine iyi bak diyorsun hala!
Bakamıyorum kendime bakamıyorum!
Nasıl geçiyor günler anlamıyorum..Başım dönüyor yatagımı bulana dek.
Uyandıgımda gözlerimi tavana dikip,ağlıyorum yalnızlıgıma yine!
Umutsuz oluyorum işte!Işık sızmasın diye içeriye,perdeleri sımsıkı kapatıyorum.
Görmek istemiyorum sabahı!
Kendime sarılıyorum,en sevdiklerime sarılıyorum.Ama ses seda yok kimselerden,ben yalnız kalıyorum!
Günde tek öğüne düştüğüm halde,akşam yemekleri bogazımda düğümleniyor,bir sigara yakıyorum.Ağlıyorum işte aglıyorum!
Hayır delirmiyorum! Neler gördüm, kimler öldü,kimler gitti..Dayanabildim.Ayrılıga delirmiyorum.Ama hak etmediğim bu yalnızlık,gençliğimi kemirip duruyor.
Kurtulamıyorum.
Kendime iyi bakamıyorum.
Kendine iyi bak deme!

Hazırla bahanelerini,beni gerçeklerle yüzleştirme!

Gitmeyi kafana koyduysan eğer ,
ve artık hiçbir şekilde heyecanlandıramıyorsam seni ,
haber vermeden git ..
birşey söylemek zorunda değilsin .
Bırak merak edeyim ..
bırak yollara düşüp seni arayayım ..
Bulamayınca kadehlere sarılayım ,
ağlayayım ..
Ama yeterki duymayayım artık ,
beni gördüğünde ellerinin terlemediğini ,
dizlerinin titremediğini ..


Gerçek herzaman en iyisi değildir ..
ve ben her gerçeği kaldıracak kadar güçlü değilim !

Bakma öyle göründüğüme ,
konu sen olunca en zayıf en aciz halime bürünüyorum ..
Seni kaybetmekten deli gibi korkuyorum..

Bıktıysan benden ve topladıysan eşyalarını ,
ben görmeden git .
Gizlice ve sessizce ..
Gidişin bir yıkım yaratmasın bende .
Tanık olmayayım ;
geldiğimde göreyim gitmiş olduğunu ..


Gözümün içine baka baka ,
'Hoşçakal ..' demeni istemiyorum .
Yüzyüze bir veda bana göre değil .
kaç istersen bir hırsız gibi ..
'Uzun bir tatil' de birdaha geri dönme ..
Bir not bile bırakma ..
senden sonra onu okumak bile ağır gelir bana .


Gitmek istiyorsan eğer sakın ağırdan alma ..
Hemen git .
Beni oyalayıp biraz daha alıştırma kendine .
Kesin olsun gidişin dönüşlerinden arınmış olsun .
Bana senden geriye hiçbirşey kalmasın .
Hiç yaşamamışsın hiç benim olmamışsın gibi ..


Anılarla başederim ben ,
merak etme ..
ama ;
sen gideceksen ,
hazırla bahanelerini ..

beni gerçeklerle yüzleştirme !

gitmek ve kalmak arasında

Gidince mi yenilenir hayallerim?
Kalırsam yeni umutlar edinir miyim?
Hadi yollarla tanıştım diyelim,
Nereye kadar kendimden kaçabilirim?
Anıları bir kenara fırlatıp,
Öylece bırakıp gittim diyelim,
Onlar beni bırakıp gitmediyse,
Boş değilmi kaçıp gitme sığınağım,
Ne kadar hızlansada adımlarım,
Mutlaka bir yerlere çarparım,
Boşuna bu çırpınışlarım.



f.t.
04-2009

En çok kalbimi katledin,her zaman yaptığınız gibi.
Paramparça edin,merhamet bilmeyin.
Aranızda pay edin başaracaksınız.
Zorlayın,doyacaksınız,az kaldı öleceğim.
Tanrıya da söyleyin, ölmeden önce herkesin belasını versin.
Anne sen hemen ölme,söyleyeceklerim var;
Beni öldürecekmiş gibi bakıyor geceleri karanlığn ardından
İçimdeki garip duygular,şairleri bıçaklıyorlar.
Anne beni dinle, bu gece herkes ölsün..

Kısa mesaj

Sen konuş,
Anlattıklarımı beğenmiyorsun,
Kan emicisin sen,
Hep egolarını doyuruyorsun..
Evet!
Ben mutsuzum,
Ne kadar insansam,
O kadar ağlıyorum...

F.T.